افزایش هزینه سرویسهای ابری باعث شده سازمانها برای کاهش هزینهها و تسهیل مدیریت شبکه به استفاده از سوییچ های جعبه سفید یا white box switches روی بیارن.
برخی شرکتها برای کاهش هزینههاشون تصمیم گرفتن یک سری از بار کاری (workload) هاشون رو از فضای ابری حذف کنن تا اونا رو در مراکز داده (Data Center) های خودشون اجرا کنن.
وقتی شرکتها تصمیم میگیرن بار کاری رو به مراکز داده منتقل کنن، برای همین به دنبال راهی میگردن که هزینه این عملیاتها رو کاهش بدن. همین مسئله هم باعث میشه برای کاهش هزینههاشون به شبکه جعبه سفید روی بیارن.
معرفی شبکه جعبه سفید
شبکههای جعبه سفید از سختافزارهای معمولی شبکه استفاده میکنن. تولیدکنندگان تجهیزات اصلی (Original device manufacturers) سوییچها رو برای شرکتهای مشهور و صاحبنام شبکه میسازن تا اونا رو در زیرساخت و نرم افزار اختصاصیشون استفاده کنن. اما تولیدکنندگان تجهیزات اصلی، سوییچهای معمولی شبکه هم میسازن که بهشون میگن سوییچهای جعبه سفید.
شرکتها سوییچ های جعبه سفید رو با نرم افزار اختصاصی خود مورد استفاده قرار می دهند. نرم افزار اختصاصی دستگاه رو به یک سوییچ شبکه مبتنی بر نرمافزار تبدیل میکنه.
تولیدکنندگان برای ساخت سوییچهای جعبه سفید از پردازندههای همه منظوره x86-type و تراشههای شبکههای مصرفی یا همون merchant silicon استفاده میکنن و این تراشهها رو از شرکتهایی مثل Broadcom یا Intel میگیرن. سازمانها معمولاً این سوییچها رو مستقیماً از تولیدکننده یا VAR میخرن.
فروشنده ارزش افزوده یا value-added reseller (VAR) چیست؟
فروشنده ارزش افزوده (VAR) شرکتی هست که نرمافزار، سختافزار و سایر محصولات و همچنین خدماتی رو میفروشد که ارزشی فراتر از انجام سفارش اولیه ارائه میکنند. VARها محصولات شخص ثالث رو بستهبندی و سفارشی میکنند تا ارزش افزوده داشته باشند و اونها رو با پیشنهادات اضافهتر به فروش برسانند. این ارزش افزوده میتونه به VARها کمک کنه تا روابطی رو با مشتریان ایجاد کنند که به طور بالقوه میتونه منجر به تکرار تجارت بشه.
گاهی اوقات شرکتهای مطرح شبکه، سوییچهای جعبه خاکستری (gray box switches) رو بدون در نظر گرفتن مالکیت فکری تولیدکننده اصلی میفروشن (فقط به صورت سختافزار و بدون نرمافزای اختصاصی)، اما با این حال تولیدکننده اصلی کماکان خودش رو موظف میدونه کیفیت اونا رو چک کنه و از اونا پشتیبانی کنه. به این حالت میگن شبکه brite box.
برخی از نرمافزاری سوییچ مثل Linux Foundation OpenSwitch یا پلتفرم Open Network Linux متعلق به Open Compute Project رایگان هستن و کدشون متنباز هست. نرمافزارهای اختصاصی رو هم میشه از شرکتهایی مثل Arista Networks یا Pica8 خریداری کرد.
سوییچ های جعبه سفید میتونن در کاربردهایی به عنوان سویچ مرکزی، سویچ میانی و سویچ پایانی و… در زیرساخت شبکه ها مورد استفاده قرار گیرند. به خاطر اینکه متخصصین شبکه میتونن سوییچهای جعبه سفید رو در یک شبکه مبتنی بر نرمافزار SDN یا software-defined network به خوبی استفاده کنن، این سوییچها میتونن به عنوان زیرساخت شبکه های مبتنی بر نرمافزار استفاده بشن.
سوییچهای جعبه سفید میتونن این کارها رو انجام بدن:
-
Packetها رو مثل یک سوییچ جابهجا کنن.
-
Packetها رو مثل یک فایروال بلاک کنن.
-
Packetها رو مثل یک توزیعکننده بار توزیع کنن.
موارد کاربر سوییچ جعبه سفید
شرکتها به دو دلیل از سوییچهای جعبه سفید استفاده میکنن:
-
کاهش هزینه
-
استقلال داشتن
به لحاظ هزینه باید گفت سوییچهای جعبه سفید در مقایسه با پلتفرمهای متداول شرکتهای ارائه دهنده میتونن تا حد زیادی در هزینهها صرفهجویی کنن. نتایج پژوهشها نشون میده که سازمانها در مقایسه با سوییچهای برند، فقط در بحث سختافزار میتونن 30 تا 70 درصد در هزینههاشون صرفهجویی کنن.
به لحاظ استقلال داشتن هم میشه گفت که خیلی از سازمانها تا حد زیادی به فروشنده ای که بار اول ازش خدمات و سرویس شبکه دریافت کردن وابسته میشن. در صورتی که این فروشنده در طول زمان محصولات خود را آن طور که مورد نیاز سازمان خریدار باشد، توسعه ندهد، این سازمان از نظر فناوری محدود شده و فروشنده نمیتونه نیازهای جدید سازمان رو برآورده کنه.
از طرف دیگر ممکن است سازمان هایی باشند که تنها نیازهای پایه ای داشته باشند و در صورتی که فروشندگان مدام در حال ارتقاء محصولات خود باشند، سازمان های خریدار مجبور به پرداخت هزینه امکاناتی شوند که هیچ وقت بهشون نیاز پیدا نمیکنن.
اعمال تغییر در سوییچ های جعبه سفید
سازمانهایی که قصد دارن سوییچهای جعبه سفید رو جایگزین سوییچهای اختصاصی بکنن باید برای این جابهجایی برنامهریزی کنن. این سازمانها باید:
-
سختافزارهاشون رو جایگزین کنن.
-
مهارتهای کارکنان و مجموعه خودشون رو بازبینی کنن.
-
در فرایندها و ابزارهای پشتیبانی تغییرات ایجاد کنن.
سوییچ های جعبه سفید رو میشه در یک شبکه ادغام کرد و جایگزین سوییچهای موجود کرد. با این حال، به خاطر اینکه نحوه پیادهسازی و مدیریت پیکربندیها تفاوت داره، مهندسین شبکه باید در مورد پیکربندی در پلتفرم جدید برنامهریزی کنن.
متخصصین شبکه هم باید سوییچ های جعبه سفید رو در محیطهای واقعی تست کنن. در این محیطها، متخصصین شبکه باید تأیید کنن که ابزارهای فعلی پایش وضعیت سیستم ها مناسب این بستر جدید هستن یا خیر. تیمهای شبکه میتونن بر مبنای فرایندهای آزمایشی که برای پیکربندی و پایش سوییچهای جدید استفاده میشدن، دستورالعمل های بازبینی شده برای تیمهای عملیاتی آماده کنن.
تیمهای شبکه میتونن مرحله به مرحله شروع به جایگزین کردن سختافزارهای سنتی بکنن تا در نتیجه راحتتر بشه این فرایند رو مدیریت کرد و یا حتی عملیات آتی رو با مخاطره های کمتری مواجه کرد.